۱۳۹۰ اسفند ۱۰, چهارشنبه

۱۳۹۰ اسفند ۸, دوشنبه

اون

گاهیم در عین اینکه دورت شلوغه!
اوضاع کاری و مالیت خوبه!
بازم یه چیزی کم داری!
خنده‌هات مصنوعیه!
چون اونی که باید باشه نیس...

۱۳۹۰ اسفند ۷, یکشنبه

دیگه شبا زود می‌خوابی

یه زمانیم میشه که؛
دیگه حس و حال نت رو نداری!
دیگه برات لذتی نداره!
دیگه کسی توش منتظرت نیست!
دیگه شبا زود میری می‌خوابی!

۱۳۹۰ اسفند ۶, شنبه

گم شدم...

یه جایی خودمو جاگذاشتم!
من میدونم کجا...
اما شاید اون نمیدونه...
واسه همینه که هنوز پیدا نشدم!

۱۳۹۰ اسفند ۱, دوشنبه

رفتن و ماندن


آدمیست دیگر، عادت می‌کند به بود و نبود...
اما
تفاوت است میان رفتن و ماندن!

۱۳۹۰ بهمن ۳۰, یکشنبه

حرافی

این آدم‌ها که از اطرافت رد می‌شوند در خلوت پیاده‌رو، چقدر زبانشان بیهوده می‌چرخد!
چرا قدر سکوت را نمی‌دانند؟




دیگر در مورد خیلی چیز‌ها مغزم نمی‌کشد...

۱۳۹۰ بهمن ۲۹, شنبه

واژه‌ها

واژه‌ها جایی در هوا معلقند! جایی در برزخ افکار!
هروقت که بخواهند نوشته شوند، به سراغت می‌آیند!
لازم نیست تلاش کنی، خودشان پیدایت می‌کنند!
حسشان می‌کنی، به وقتش...

۱۳۹۰ بهمن ۲۷, پنجشنبه

خنده تلخ

آدم گاهی می‌خندد از ته دل!
گاهی اما فقط ادای خندیدن را درمی‌آورد...

چشم‌ها

چشم‌ها با تو حرف می‌زنند! میخندند! گریه می‌کنند!
چشم‌ها اما گاهی فقط سکوت می‌کنند!
سکوتی طولانی و دردناک...

سفر

بعضی وقتام احساس میکنی قطاری که باهاش میرفتی، داره به ایستگاه آخر می‌رسه...

۱۳۹۰ بهمن ۲۶, چهارشنبه

یه حرفایی...

گاهی یه حرفایی هست که به هیچ کس نمی‌تونی بزنی!
شاید بنویسیشون تو یه جای پرت با یه اسم مستعار!
فقط برای اینکه خودتو خالی کنی، فقط آروم بشی!
شاید...

گاهی

گاهی آدم انکار می‌کند دلش را!
گاهی چشم می‌بندد بر عشقش!
گاهی می‌رود برخلاف میلش!
گاهی، نه انگار بیشتر از گاهی‌ست...
لعنت به این گاه و بی‌گاه!

۱۳۹۰ بهمن ۲۵, سه‌شنبه

ظلمات

گاهی در تاریکی مطلق، سوسوی نوری تو را جلب می‌کند!
امیدوار به سویش می‌دوی...
اما وقتی می‌رسی میفهمی نور ستاره‌ای‌ست که سال‌ها قبل مرده و اکنون به تو رسیده!
و باز تاریکی مطلق...

۱۳۹۰ بهمن ۲۴, دوشنبه

گمشده

گاهی باید بروی... آنقدر بروی تا گم شوی!
شاید در انتهای گم شدن جایی باشد!
شاید کسی تورا پیدا کند...

سقوط

آدم در خودش دره‌ای دارد که گاهی به آن سقوط می‌کند!
این سقوط خیلی سخت‌تر و دردناک‌تر از سقوط از یک بلندی در دنیای واقعیست، خیلی...

۱۳۹۰ بهمن ۱۶, یکشنبه

روزگار سرد

دلخوش که نباشی همه لحظات سرد است و پاییزی، پس دیگر فرقی ندارد اول بهار باشد یا آخر پاییز...