خاطرات این شهر

گاهی بی هدف قدم می‌زنم، تمام پیاده‌روهای این شهر رو
مقصد؟
مقصدی نیست، وقتی چشم‌ به راهی نباشه
فقط خاطره هست و خاطره!
که کاش بی تو خاطره‌ای نباشه...

اندرعجب

عجیب است!
تمام آنچه یک عمر هراسش را داری
یکهو بر سرت میریزد
آنهم توسط کسانی که روزی آدمشان می‌خواندی...

نقطه ته خط

بی تو نوشته‌هایم نقطه سرِ خط، ندارند!
غمگین و خسته همان ته خط میمانند...